مشاوره خردسال

قدم اول برای عدم بروز مشکلات بین زوجین بعد از بارداری و نحوه نگهداری از فرزند دلبرشان، رفتن به مشاوره قبل از بارداری است. همان‌طور که قبل از ازدواج زن و مرد برای انتخاب درست و هوشمندانه نیاز به مشاوره دارند، مشاوره قبل از بارداری و تصمیم به فرزندآوری هم از آن دست کارهای مهمی است که هر زوجی قبل از بارداری می‌بایست انجام دهد. آمادگی قبل از زایمان لطف بزرگی است که هر پدر و مادری می‌توانند در حق زندگی خود و فرزندشان داشته باشند.

هنگامی‌که افراد آمادگی برای فرزندآوری و بارداری داشته باشند، قطعاً با ارتباطات خوب و درک متقابل می‌توانند شرایط را بهتر پیش ببرند. درواقع ارتباط خوب بین زوجین می‌تواند هم کیفیت شرایط بارداری و بعد از زایمان را تا حد قابل قبولی بالا ببرد. نکته مثبت و مهمی که مشاوره قبل از بارداری دارد این است که در این رفت‌وآمد، زوجین درک و کمک‌حال هم بودن را برای بعد از به دنیا آمدن فرزند خود آموزش می‌بیند.

این آموزش باعث می‌شود که همه مسئولیت نگهداری از فرزند بر دوش مادر نباشد تا با خستگی و درماندگی بگویید: شوهرم اصلا توی بچه داری کمکم نمیکنه! بنابراین رفتن به مشاوره قبل از بارداری را به هیچ‌وجه دست کم نگیرید!

مادران و دخترانشان حتی قبل از تولد با هم در ارتباط هستند.

تمام آن ماه ‌هایی که با هم سپری شده‌اند، آغاز یک رابطه گاهی چالش ‌برانگیز و در عین حال پربار است.

مادران نقش مهمی در سلامت روان کودک خود دارند زیرا مایحتاج اولیه (مانند غذا، آب، سرپناه و خواب) را تامین می ‌کنند و با دختر خردسال خود پیوندی مطمئن ایجاد می ‌کنند.

دلبستگی نوعی پیوند عاطفی است که بین نوزاد و مراقب ایجاد می شود و کودکانی که وابستگی های سالمی با مراقبان خود دارند، احتمال بیشتری دارد که در آینده روابط پایدارتری برقرار کنند.

دریافت مراقبت‌های سریع و مناسب قبل از تولد، احتمال تولد زودرس را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد. اقدامات مهم پیشگیرانه دیگر عبارتند از:

داشتن رژیم غذایی سالم قبل و حین بارداری بسیار مهم است. حتما مقدار زیادی غلات کامل، پروتئین‌های بدون چربی، سبزیجات و میوه بخورید. مصرف مکمل‌های اسیدفولیک و کلسیم نیز بسیار توصیه می‌شود.
هر روز مقدار زیادی آب بنوشید. مقدار توصیه شده هشت لیوان در روز است، اما اگر ورزش می‌کنید، بدن به آب بیشتری نیاز دارد.
مصرف روزانه آسپرین از سه ماهه اول شروع می‌شود. اگر فشار خون یا سابقه تولد زودرس دارید، ممکن است پزشک توصیه کند روزانه ۶۰ تا ۸۰ میلی گرم آسپرین مصرف کنید.
حتماً سیگار را ترک کنید و از داروهای غیر مجاز استفاده نکنید. مصرف این مواد در دوران بارداری ممکن است منجر به خطر بیشتری برای برخی نقایص هنگام تولد و همچنین سقط جنین شود.
مراقب باشید از مواردی که باعث عفونت می‌شوند، مانند مدفوع گربه و تماس با گوسفند، گاو و حیوانات این چنینی، خودداری کنید.
حداقل ۱۸ ماه بین بارداری‌ها فاصله بگذارید.
سعی کنید استرس خود را کاهش دهید، به عنوان مثال مدیتیشن، یوگا و برخی از تمرینات کششی پیشنهاد می‌شوند.
اگر نگران زایمان زودرس هستید، با پزشک خود صحبت کنید. پزشک شما ممکن است اقدامات پیشگیرانه دیگری را پیشنهاد کند که می‌تواند به شما در کاهش خطر کمک کند.

پزشکان اغلب با دادن داروهای خاصی به مادر که می‌تواند زایمان را به تاخیر بیندازد، سعی در جلوگیری از زایمان زودرس دارند. اگر زایمان زودرس متوقف نشود یا به هر دلیلی نوزاد باید زودتر به دنیا بیاید، پزشکان باید برای زایمان پر خطر آماده شوند. در این صورت نیاز است که مادر به بیمارستانی مراجعه کند که دارای بخش مراقبت ویژه نوزادان (NICU) است. با این کار مطمئن می‌شوید که نوزاد پس از تولد تحت مراقبت فوری قرار می‌گیرد.

در چند روز و هفته اول زندگی نوزاد نارس، بهتر است مراقبت در بیمارستان صورت بگیرد تا مراقب رشد اندام حیاتی متمرکز باشند. نوزاد ممکن است در دستگاهی با کنترل دما نگهداری شود. تجهیزات مانیتورینگ ضربان قلب، تنفس و میزان اکسیژن خون کودک را کنترل می‌کنند. ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها کودک بتواند در این دستگاه زندگی کند.

بسیاری از نوزادان نارس نمی‌توانند از طریق دهان غذا بخورند، زیرا هنوز قادر به مکیدن و بلعیدن نیستند. این نوزادان با استفاده از مواد مغذی حیاتی به صورت داخل وریدی یا با استفاده از لوله‌ای که از طریق بینی یا دهان وارد معده می‌شود، تغذیه می‌ شوند. هنگامی که کودک به اندازه کافی قدرت مکیدن و بلعیدن را دارد، شیردهی معمولا امکان‌پذیر می‌شود.

اگر ریه‌ها کاملاً رشد نکرده باشند، ممکن است به نوزاد نارس اکسیژن داده شود. بسته به اینکه کودک چگونه می‌تواند به تنهایی نفس بکشد، یکی از موارد زیر می‌تواند برای رساندن اکسیژن استفاده شود:

ونتیلاتور، دستگاهی است که هوا را به داخل ریه‌ها وارد و از آن‌ها خارج می‌کند.
فشار مثبت مداوم و راه هوایی، درمانی است که از فشار هوای ملایم برای باز نگه داشتن مجاری هوایی استفاده می‌کند.
هود اکسیژن، وسیله‌ای است که برای تامین اکسیژن روی سر نوزاد قرار می‌گیرد.
به طور کلی، یک نوزاد نارس در موارد زیر می‌تواند از بیمارستان مرخص شود:

نوزاد بتواند از سینه مادر یا شیشه شیر تغذیه کند.
نوزاد بتواند بدون دستگاه نفس بکشد.
دمای بدن و وزن بدن او به طور طبیعی حفظ شود.

طفل پانزده ماهه باید شب ها بخوابد.

اطفال باید در طول شبانه روز ۱۲ تا ۱۴ ساعت خواب داشته باشند.

کودکانی که حین راه رفتن تلو تلو می خورند، خواب کافی ندارند.

پس از تعقیب کودک نوپا در محیط خانه و حیاط، چرت زدن کودک بسیار مطلوب خواهد بود. این موضوع زمان کافی برای ملاقات با دوستان، مطالعه و یا استراحت را برایتان فراهم خواهد کرد.

اگر فکر می کنید کودک نوپای تان مرتبا با همه چیز درگیر می شود، باید بدانید که این موضوع طبیعی است. در این دوره (ماه پانزدهم)، بین حرکات بدن و چشم ها هماهنگی به وجود می آید. با اجازه دادن به کودک برای برداشتن، سرهم کردن و پرتاب کردن اجسام، این هماهنگی هر روز بیشتر و بیشتر هم می شود.

پزشکان دقیقاً نمی دانند چه چیزی موجب کولیک نوزاد می شود. برخی نظریه ها در مورد علل پشت پرده شامل موارد زیر است:

سیستم گوارشی در حال رشد با عضلات که اغلب دچار اسپاسم می شوند.
گاز
هورمون هایی که باعث درد و ضعف شکم می شوند.
حساسیت به نور، سر و صدا و غیره یا تحریک بیش از حد
سیستم عصبی در حال تکوین
قالب اولیه میگرن در دوران کودکی
ترس، استیصال یا هیجان
بیماری‌های متعدی می‌توانند مشابه کولیک نوزاد به نظر برسند. اگر در مورد کودک خود نگران هستید، پزشک می تواند برای رفع مشکلاتی مانند موارد زیر معاینه کاملی انجام دهد:

عفونت
ریفلاکس اسید یا مشکلات معده
تغذیه بیش از حد یا ناکافی
حساسیت به شیر خشک یا شیر مادر
فشار یا التهاب در مغز و سیستم عصبی آنها
اختلالات چشم، مانند خراش یا افزایش فشار
نامنظم بودن ضربان قلب
آسیب به استخوان ها، عضلات یا انگشتان

نوزادان عموماً علائم کولیک را در زمان مشخصی از روز، معمولاً عصرها، نشان می دهند. ممکن است متوجه شوید که فرزندتان اینگونه گریه می کند:

بدون دلیل مشخص (مانند گرسنگی یا کثیف بودن پوشک)
مانند زمانی که درد دارند.
همراه با مشت های گره کرده، بازوهای سفت، پشت قوس دار یا پاهای پیچ خورده
به صورتی که رنگش سرخ می شود.
هنگامی که کودک گریه می کند، ممکن است هوای زیادی ببلعد. این امر می تواند معده آن ها را پر از باد کرده و شکم آن ها را سفت یا متورم کند.
تشخیص کولیک نوزاد

هیچ آزمایشی برای تشخیص کولیک وجود ندارد. پزشک کودکتان درباره علائم و سابقه پزشکی آنها سؤال خواهد کرد. دکتر با تمرکز بر مواردی از قبیل موارد زیر، معاینه بالینی انجام خواهد داد:

سطح انرژی
رنگ پوست
تنفس
دمای بدن
وزن

از آنجا که هیچ دلیل واضحی برای کولیک نوزاد وجود ندارد، بنابراین هیچ درمانی نیز وجود ندارد. پزشک کودک شما مواردی را توصیه خواهد کرد که ممکن است موجب تسکین آن ها شود. آنها را یک به یک امتحان کنید. اگر موردی پس از چند روز تأثیری نداشت، گزینه دیگری را امتحان کنید.

کولیک به خودی خود بهتر خواهد شد. شما فقط باید صبر کنید تا این وضعیت با رسیدن کودک به ۴ ماهگی بهبود یابد.

برخی اقدامات آرام سازی نوزاد عبارتند از:

مطمئن شوید که آنها گرسنه نیستند.
اگر شیر می دهید، از پزشک خود بپرسید که آیا داروهایی که مصرف می کنید یا غذایی که می خورید ممکن است باعث تحریک یا واکنش آلرژیک در کودک شود یا خیر.
موقعیت بدن آنها را تغییر دهید. آنها را بنشانید یا بخوابانید. در حالی که راه می روید آنها را در آغوش نگه دارید. آنها را تکان دهید یا کمر آنها را ماساژ دهید.
از پستانک استفاده کنید.
کودک را قنداق کنید.
آنها را بدون لباس بغل کنید.
از نویز سفید (مانند پنکه، ماشین لباسشویی یا ماشین ظرفشویی) یا ضبط ضربان قلب استفاده کنید.
آنها را سوار ماشین کنید.
آنها را در تاب یا یک صندلی لرزان قرار دهید.

دلایل مننژیت نوزدان در چیست؟
مننژ یا همان غشاء مغزی- نخاعی می‌تواند در اثر باکتری، ویروس، قارچ و یا تحت تأثیر بعضی داروها عفونی شود و باعث ایجاد بیماری مننژیت شود. عفونت باکتریال از نوع ویروسی خطرناک‌تر است و باید هرچه زودتر درمان شود. مننژیت ویروسی در بسیاری موارد تنها با استراحت در خانه و یا استفاده از مسکن‌ها درمان می‌شود اما در مورد مننژیت باکتریایی باید هر چه زودتر درمان با آنتی بیوتیک را شروع کرد.
باکتری‌هایی که باعث ایجاد مننژیت می‌شوند باکتری‌های شایعی هستند که با سایر بیماری‌ها در ارتباط هستند. به عنوان مثال باکتری‌های بیماری‌های پوستی یا تنفسی و یا بیماری‌های دستگاه گوارش یا دستگاه تناسلی می‌توانند از طریق جریان خون و از طریق مایع مغزی- نخاعی که در درون نخاع جریان دارد خودشان را به مننژ برسانند و آن را آلوده کنند. همچنین بعضی عفونت‌ها مثل عفونت گوش میانی یا عفونت سینوس بینی نیز می‌توانند به مننژ انتقال یابند و باعث ایجاد مننژیت شوند. کودکانی که با یک نقص در سیستم ایمنی خود به دنیا می‎‌آیند برای این بیماری استعداد بیشتری دارند. ممکن است یک عفونت در مجرای تنفسی یا گوش میانی کودکی منجر به بیماری مننژیت در او شود ولی در کودک دیگری چنین مشکلی ایجاد نکند.

تیروئید پُرکار در نوزادان
فرآیند سوخت و ساز بدن انسان توسط هورمون‌هایی کنترل می‌شوند که این غدّه تولید می‌کند و افزایش عملکرد آن مشکل‌ساز خواهد بود. این عارضه در تمام سنین نیاز به درمان دارد امّا تیروئید پرکار در نوزادان از بیماری‌های نادری است که می‌تواند آینده فزرند شما را به خطر بیندازد. در این مطلب با ما همراه باشید تا با دلایل و عوارض این اختلال در نوزادان آشنا شوید.

دلایل پُرکاری تیروئید در نوزادان
همان‌طور که اشاره شد این بیماری در نوزادان نادر است و با شرایط مادر در دوران بارداری رابطه مستقیم دارد؛ معمولا مادرانی که در طول دوره حاملگی به پرکاری تیروئید مبتلا بوده‌اند، نوزاد خود را در معرض این بیماری قرار می‌دهند.