روانشناسی کودک

فرزند شما ممکن است:

• در تمرکز کردن مشکل داشته باشند، قبل از اینکه یک کار کامل شود به راحتی حواسشان پرت یا حوصله آنها سر میرود
• به نظر می رسد وقتی با او صحبت میکنیم گوش نمیدهد.
• در به خاطر سپردن مطالب و پیروی از دستورالعملها مشکل دارند. به جزئیات توجه نمی کنند یا اشتباهاتی از سر بی دقتی انجام دهند.
• در سازماندهی، برنامه ریزی برای کارهای آینده و به پایان رساندن پروژه ها مشکل دارند.
• مکررا تکالیف، کتابها، اسباب ‌بازیها یا اشیا دیگر را گم می‌کنند یا در جای اشتباهی قرار میدهند.

فرزند شما ممکن است :

1. حدس زدن، به جای وقت گذاشتن برای حل یک مشکل، نسنجیده جواب دادن به سوالات بدون منتظر ماندن برای پاسخ به سوال یا شنیدن کل سوال.
2. دخالت در مکالمات یا بازیهای دیگران.
3. قطع کردن صحبتهای دیگران، گفتن چیزهای اشتباه در زمان نامناسب
4. قادر به کنترل احساساتی که باعث طغیان خشم یا عصبانیت می شود، نیستند.

وابستگی کودک به پدربزرگ و مادربزرگ در بسیاری از کودکان دیده می شود.

در بیشتر اعیاد و مراسم ها مانند عید نوروز، شب یلدا و...، حضور پدربزرگ و مادربزرگ ها بسیار مغتنم است و خاطرات خوشی برای خانواده رقم می زند.

اغلب افراد خاطره های بسیار خوب و قشنگی را از پدربزرگ ها و مادربزرگ های خود دارند.

حتی در بیشتر موارد هیچکدام از سایر خویشاوندان نمی توانند نوع علاقه ای که افراد به خصوص کودکان نسبت به پدربزرگ ها و مادربزرگ های خود پیدا می کنند را از طرف خودشان در آن ها ایجاد می کنند.

اضطراب اجتماعی کودکان باعث می‌شود که کودک در موقعیت‌های اجتماعی گوشه گیر و خجالتی باشد. برخی والدین کودکان خود را کم و بیش خجالتی و کمرو یا اجتماعی و برون گرا توصیف می‌کنند.

اما برخی کودکان ترس شدید از موقعیت‌های اجتماعی دارند تا حدی که فرا‌تر از کمرویی عادی است.

اضطراب اجتماعی کودکان در صورتی که شناسایی و کنترل شود می‌تواند تا حد زیادی بهبود یافته و باعث پیشرفت اجتماعی کودک شود.

کودکان دچار اضطراب اجتماعی، ترس و نگرانی شدید در موقعیت‌های اجتماعی و به خصوص موقعیت‌هایی که احتمال دیده شدن و قضاوت شدن زیاد است مثل غذا خوردن در جای عمومی، درس جواب دادن یا ارائه در کلاس، نواختن ساز جلوی جمع و ... دارند.

این کودکان عموما از مورد ارزیابی قرار گرفتن ترس و نگرانی شدید دارند.

ممکن است ریشه برخی اختلالاتی مثل ترس از مدرسه در واقع اضطراب در موقعیت‌های اجتماعی باشد.

1. - از رو به رو شدن با چیزهای جدید می‌ترسند.
2. _ تحریک پذیری بالایی دارند و اغلب گریه می‌کنند و نق می‌زنند.
3. _ اغلب به والدین خود می‌چسبند و نمی‌توانند به خوبی صحبت کنند.
4. _ خجالتی یا کناره گیرند
5. _ در وقت گذرانی و ملاقات کودکان دیگر و پیوستن به گروه‌ها مشکل دارند.

• - تعداد دوستان محدود و کمی دارند.
• _از موقعیت‌های اجتماعی که ممکن است مرکز توجه باشند دوری می‌کنند. مثل حرف زدن با تلفن، سوال پرسیدن یا جواب دادن در کلاس.
• _نشانه‌های جسمی مثل سرگیجه، دلدرد، تهوع و لرزش در موقعیت‌های اجتماعی.
• _از حرف زدن با کودکان دیگر و بزرگسالان می‌ترسند.
• _ از انجام فعالیت‌های فوق برنامه و گروهی مثل ورزش و موسیقی گریزان‌اند.
• _ از رفتن به مهمانی و قضاوت شدن توسط دیگران می‌ترسند.
• _خجالتی و مضطرب هستند.

1. _ساکت، منزوی، منفعل هستند و اغلب در انجام امور تردید دارند.
2. _ از تحقیر شدن ترس شدیدی دارند.
3. _ اغلب دست به سینه و سر به زیر هستند.
4. _ دوست ندارند به تلفن جواب بدهند.
5. _ ممکن است عادت‌های عصبی مانند پیچاندن مو و یا تکان دادن مداوم دست و پا داشته‌باشند.
6. _ اغلب عملکرد ضعیفی در درس‌ها دارند و هیچ‌گاه در کلاس داوطلب نمی‌شوند.
7. _ هیچ‌گاه شروع کننده‌ی مکالمه نیستند و آرام و لرزان صحبت می‌کنند.

بد غذایی کودک مسئله‌ای است که ذهن بسیاری از والدین را به خود مشغول کرده است.

برخی کودکان دچار بی اشتهایی هستند و برخی از آن‌ها تنها غذاهای مخصوص مثل شیرینی جات و یا آب میوه‌ها را می‌خورند و یا علاقه‌ای به خوردن سبزیجات و گوشت ندارند.

واضح است برای اینکه کودک بتواند رشد طبیعی خود را طی کند، باید از انواع مواد غذایی تغذیه شود تا انرژی برای فعالیت‌ها و سوخت بدن برای رشد و وزن گیری تامین شود.

از طرفی برخورد نامناسب والدین و اجبار و زور آن‌ها برای غذا دادن به کودک موجب لجبازی و تنفر او از غذا می‌شود.

اما پیش از هر چیز برای تغذیه مناسب باید دید که کودک در چه مرحله رشدی قرار دارد

برای درمان بد غذایی کودکتان ابتدا باید منشا آن را پیدا کنید.

معمولا منشا بد غذایی کودکتان را می‌توانید در شیوۀ فرزندپروری خود بیابید.

برخی شیوه‌های نادرستی که والدین برای غذا دادن به کودک به کار می‌برند، دلیل اصلی بد غذایی کودک می‌باشد.

برای مثال برخی والدین از غذا به عنوان تنبیه کودک استفاده می‎کنند و زمانی که کار اشتباهی انجام می‌دهد او را مجبور می‌کنند تا غذایی را که دوست ندارد بخورد.

در حالی که برای تنبیه کودک باید از روش‌های سالم دیگر استفاده بکنند.

عدم رعایت ساعت دقیق غذا خوردن و برنامه غذایی مناسب اهمیت غذا خوردن را برای کودک کم می‌کند.

زمانی که غذا خوردن در محیطی به دور از آرامش و پر از کشمکش باشد، کودک اشتهای خود را از دست می‌دهد.

بسیاری از مادران را دیده‌ایم که با ظرف غذا به دنبال کودک می‌دوند. اصرار بیش از حد مادر باعث می‌شود کودک کلافه شود و اشتیاقی برای غذا خوردن نداشته باشد.

یکی دیگر از دلایل بد غذایی کودک می‌تواند استقلال طلبی او برای به دست گرفتن قاشق و غذا خوردن به صورت مستقل باشد.

برای اصلاح روش غذا دادن خود به فرزندتان بهتر است از مشاوره کودک برای ایجاد تغییراتی کاربردی استفاده کنید.

در کنار این مسائل توجه داشته باشید که گاهی اسهال، ورم گلو، عفونت ادراری و بی اشتهایی عصبی می‌توانند دلایلی برای بد غذایی کودک باشند که لازم است موضوع را با یک پزشک در میان بگذارید.

• 1 - غذا خوردن را برای کودک سرگرم کننده کنید. می‌توانید غذای او را با قالب‌های مختلف برش بزنید. سعی کنید از رنگ‌های متنوعی در غذا استفاده کنید.
• 2 - در پیشنهاد دادن غذاهای مفید به کودکان مایوس نشوید. بسیاری از کودکان پس از 10 الی 15 بار بالاخره غذای جدید را امتحان می کنند. زمانی که غذای جدیدی را به او پیشنهاد می‌دهید ابتدا از لقمه‌های کوچک شروع کنید و غذای مورد علاقه‌اش را نیز برای او بپزید.
• 3 - از غذایی که تمام خانواده می‌خورند به کودک بدهید و آن عضو خانواده را که با اشتها غذا می‌خورد کنار کودک بد غذا بنشانید تا وسوسه شود.
• 4 - کودکانی که در پختن و آماده کردن غذاها مشارکت می‌کنند به احتمال بیشتری دوست دارند تا آن غذا را بخورند. بنابراین اجازه دهید تا کودکتان نیز وارد آشپزخانه شود و با نظارت و حفظ امنیت به شما کمک کند. کارهایی مثل پوست کندن نخود فرنگی، پهن کردن خمیر، شستن کاهو یا دیگر کارهای آسان آشپزخانه.
• 5 - در غذا دادن به کودک اصرار بیش از حد نکنید. غذا را جلوی او بگذارید و بگویید که فعلا همین غذا را برایش آماه کرده‌اید اگر نخورد گرسنه می‌ماند و غذای دیگری هم نیست. بعد کودک را به حال خودش رها کنید بگذارید تا مراحل گرسنگی را طی کند. بعد از چند بار کودک متوجه می‌شود که باید غذای خود را بخورد.
  
  

گاهی بد غذایی کودک با تمام راهکارهایی که ذکر کردیم درمان نمی‌شود و این مسئله برای والدین به یک دغدغه تبدیل می‌گردد.

در این جور مواقع از کمک تخصصی مشاورین و روانشناسان غافل نشوید. روانشناس با بررسی همه جانبه، به شما در علت یابی و درمان کمک می‌کند. این موضوع در رشد کودک نیز تاثیر زیادی دارد چراکه تغذیه از جمله نیازهای اساسی هر کودک است. پس بهتر است هرچه زودتر برای رفع بد غذایی کودک خود اقدام نمایید.