12
آذر
خشم سرکوب شده می‌تواند به دلایل زیادی رخ دهد، اما تجربیات آسیب‌زا در ترومای ( آسیب روانی) دوران کودکی شایع‌ترین دلایل وجود این احساس در افراد است. افراد پس از تجربه تروما، احساس سردرگمی، غمگینی یا شرم می‌کنند و خود را به خاطر اتفاقی که افتاده سرزنش می‌کنند که همین سرزنش باعث خشم درونی نسبت به آنچه برایشان اتفاق افتاده می‌شود.
اینکه چطور می‌توان این احساس آسیب‌زا را بروز داد یا درباره محرک‌های این احساس صحبت کرد، فرهنگ موجود در خانواده و جامعه تأثیر به‌سزایی دارد. اما متأسفانه به دلیل هنجارهای فرهنگی موجود در هر جامعه یا خانواده‌ای ممکن است شاهد این ضعف در اطرافتان بوده باشید.
نکته مهمی که وجود دارد این است که به یاد داشته باشید دلیل واحدی برای این حس وجود ندارد. درواقع تجربه و حمل کردن این حس می‌تواند از عوامل مختلفی نظیر ژنتیک و محیط نشات گرفته باشد که در نحوه بیان و پردازش احساسات افراد نقش بسزایی دارند.
برخی از شایع‌ترین علل و محرک‌های سرکوب عصبانیت عبارت‌اند از:
- طرد شدن به دلیل ابراز خشم در گذشته
- داشتن تمایلات کمالگرا یا روان‌رنجور.
- مبارزه با یک بیماری روانی مانند افسردگی، اضطراب یا PTSD.
- استفاده از مواد تغییردهنده خلق‌وخو مانند مواد مخدر یا الکل.
- تجربه ترومای مزمن.
- برخی از شرایط پزشکی مانند آسیب‌های مغزی تروماتیک.
- داشتن تمایل به عقلانی کردن احساسات خود.
- خواستن راضی کردن دیگران.
- داشتن هوش هیجانی محدود.
- داشتن سطوح بالای شرم.
