Array
تفاوت روانشناس و روانپزشک
روانپزشک یک پزشک است که دوره پزشکی عمومی را گذرانده است دوره تخصص خود را در رشته روانپزشکی ( یا همان تخصص اعصاب و روان که یکی از تخصص های پزشکی است ) گذرانده است. یک روانپزشک به انجام روان درمانی و جسمی و فیزیولوژیک بیماری ها تأکید دارد و در صورت نیاز برای درمان بیماری ها تجویز داروها می پردازند و یا حتی دستور بستری بیمار را صادر می کنند.
یک روانشناس بیشتر در روانشناسی بالینی و اغلب آموزش گسترده ای در تحقیقات و یا عمل بالینی و بیشتر بر درمان تأکید دارد. روانشناسان درمان اختلالات روانی را با روان درمانگری انجام می دهند و برخی از آنها در آزمایش و ارزیابی روانشناختی تخصص دارند. روانشناسان در حدود 6 سال آموزش دانشگاهی ( کارشناسی و کارشناسی ارشد ) تجربه نظارت دارند. روانشناسان پس از پایان دوره تحصیلات تکمیلی، موظف هستند دوره کارآموزی را بگذرانند که یک تا دو سال به طول می انجامد. در دوره کارآموزی آموزش های زیر را می بینند:
روشهای درمانی
آزمایش تحلیلی
تکنیک های حل مسئله
نظریه روانشناختی
رفتار درمانی
در صورت داشتن دکتری روانشناسی، یک روانشناس می تواند خود را "دکتر" بنامد، اما آنها دانش آموخته رشته پزشکی نیستند. و پس از اخذ مدرک کارشناسی ارشد و دکتر قادر به اخذ پروانه مطب هستند.