افسردگی مزمن

افسردگی مزمن چیست؟

دیس تایمی یا افسردگی مزمن، حالتی از افسردگی و اختلالات خلقی است که حداقل به مدت دو سال طول می‌کشد، اما نسبت به افسردگی اساسی شدت و نشانه‌های کمتری دارد. افرادی که به افسردگی مزمن مبتلا هستند، ممکن است دوره‌هایی از افسردگی اساسی را نیز تجربه کنند.

در افسردگی مزمن فرد اکثر روزهای سال با نشانه های افسردگی زندگی می‌کند. افسردگی مزمن معمولا شناسایی نمی‌شود چون تغییر ناگهانی و بارزی در زندگی فرد ایجاد نمی‌کند، پس احتمالا افسردگی توسط بیمار یا اطرافیان او شناسایی نمی‌شود.
ولی پیامدهای ناگوار آن در بلند مدت، زندگی حرفه ای و شخصی فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. زمانی که افسردگی تشخیص داده نشود، برای درمان اقدامی صورت نمی‌گیرد در نتیجه افت تحصیلی، شغلی و اجتماعی پیاپی، فرد را در کام خودش فرو می‌برد.

دلایل بروز افسردگی مزمن
عوامل مختلفی می‌تواند در بروز افسردگی مزمن نقش داشته باشند. عواملی مانند ژنتیک و سابقه خانوادگی، کارکرد نامناسب مدارهای مغزی و انتقال دهنده‌های عصبی، افسردگی درمان نشده، وجود استرس زاهایی مانند بیماری‌های مزمن، مشکلات در روابط اجتماعی، از دست دادن شغل، مشکلات اقتصادی و ... در بروز و تداوم افسردگی مزمن می‌توانند نقش داشته باشند.

علائم و نشانه‌های افسردگی مزمن
1 - خلق افسرده یا غمگین در بیشتر روزها یا تقریبا هر روز
2 - لذت نبردن از چیزهایی که قبلا برای فرد لذت بخش بوده‌
3 - افزایش یا کاهش اشتها و وزن
4 - تغییر در میزان خواب
5 - ناآرامی و بی قراری، به صورتی که برای سایر افراد قابل ملاحظه باشد
6 - خستگی و نداشتن انرژی تقریبا هر روز
7 - احساس درماندگی، بی‌ارزشی یا احساس گناه مفرط تقریبا هر روز
8 - فقدان تمرکز یا مشکلات در تصمیم گیری تقریبا هر روز