افسرده خویی

افسرده خویی چیست؟

اختلال افسرده خویی یکی از انواع اختلالات افسردگی است که زیر مجموعه اختلالات خلقی می‌باشد.
افسرده خویی دارای بسیاری از نشانه‌های افسردگی است ولی سیر بیماری در افسرده خویی، مزمن است به طوری که به مدت حداقل 2 سال فرد با این بیماری زندگی می‌کند.
از طرفی شدت و تعداد نشانه‌ها در این اختلال کمتر از افسردگی اساسی است. بروز افسرده‌خویی معمولاً تدریجی است. سن میانگین برای بروز افسرده‌خویی 31 سال است، هر چند ممکن است در بعضی افراد خیلی زودتر یا دیرتر آغاز گردد.
اغلب بیماران نمی‌توانند به طور دقیق به یاد آورند که چه موقع برای اولین بار دچار افسردگی شدند. در کودکان و نوجوانان، تغییر حالت ممکن است به جای افسردگی به شکل زودرنجی و تحریک‌پذیری باشد و به جای دو سال، باید حداقل یک سال دوام داشته باشد.

علائم اختلال افسرده خویی
از علائم و نشانه‌های اختلال افسرده خویی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد. داشتن حداقل دو نشانه زیر در بیشتر اوقات روز و در اکثر روزها برای تشخیص گذاری درباره این اختلال لازم است.

1- کم اشتهایی یا پرخوری

2- بی‌خوابی یا پرخوابی

3- انرژی کم یا خستگی

4- عزت نفس پایین

4- تمرکز ضعیف یا مشکل در تصمیم گیری

5- احساس گناه و ناامیدی نسبت به گذشته

6- بی تصمیمی یا مشکل در تمرکز

7- بدبینی، زود رنجی یا خشم فزاینده

8- بی علاقگی به انجام فعالیت‌هایی که قبلا خوشایند بودند

درمان اختلال افسرده خویی
معمولاً افراد تنها هنگامی که افسرده‌خویی به افسردگی عمده تبدیل می‌گردد به متخصصان سلامت روان مراجعه می‌کنند. درمان افسرده‌خویی مشکل است اما هر چه سریع تر برای درمان اقدام کنید، آسیب کمتری به مغز وارد می‌شود در نتیجه احتمال بهبودی بیشتر می‌شود.
هر چند ممکن است برای پیشگیری از بازگشت علائم، درمان به صورت طولانی مدت ادامه یابد. با بهره بردن از مشاوره افسردگی شما می‌توانید برای درمان افسرده خویی اقدام نمایید.