7
تیر
در گروه درمانی، اعضا می‌توانند با به اشتراک گذاشتن داستان‌ها، تجربیات و احساسات خود از مشکلات روانی یا روابطی کمک به یکدیگر کنند. این ارتباطات می‌توانند به تقویت احساس پذیرش، افزایش مهارت‌های ارتباطی و مدیریت احساسات منجر شوند. گروه درمانی می‌تواند به عنوان یک فضای امن برای آزمایش و تجربه مهارت‌های جدید در مواجهه با چالش‌های روزمره خدمت کند و اعضا را به پیدا کردن راه‌حل‌های بهتر و بهبود رفتارها و وضعیت عاطفی خود ترغیب کند.
گروه درمانی براساس اصول و رویکردهای مشخصی که در اینجا به برخی اصول اصلی اشاره می‌کنم، ساخته و راهبری میشود:
1. سازماندهی و ساختاردهی: گروه درمانی باید دارای ساختار و سازماندهی مشخص باشد. این شامل تعیین هدف و موضوع گروه، مدت زمان جلسات، قوانین و مسئولیت‌های اعضا و نقش راهبر در گروه است.
2. ایمنی و حریم خصوصی: باید محیطی ایمن و محرمانه برای اعضا فراهم شود تا بتوانند به آزادی در بیان احساسات و تجربیات خود بپردازند. حریم خصوصی اعضا باید حفظ شده و اطلاعات شخصی محرمانه تلقی شود.
3. احترام و تعامل: اعضا باید با احترام و توجه به همدیگر روبرو شوند. تعامل و ارتباط سالم و سازنده بین اعضا، و راهبر و اعضا، برای تسهیل فرایند درمانی بسیار اهمیت دارد.
4. مشارکت و همکاری: تشویق به مشارکت و همکاری فعال اعضا در گروه درمانی از اصول اساسی است. اعضا می‌توانند از تجربیات و دانش خود بهره‌برده و به یکدیگر در راه حل مشکلات کمک کنند.
5. بازخورد سازنده: راهبر باید بازخوردهای سازنده و معناداری را به اعضا ارائه دهد. بازخورد باید سازنده و مبتنی بر روی هدف‌های درمانی باشد و به اعضا کمک کند تا نقاط قوت خود را تقویت و نقاط ضعف خود را بهبود بخشند.
6. تأمل و تفکر گروهی: تأمل و تفکر گروهی درباره مسائل و مشکلات مورد بحث، به اعضا کمک می‌کند تا از دیدگاه‌های متنوع و الهام‌بخش دیگر اعضا بهره‌برده و راهکارهای بهتری را شناسایی کنند.
7. تداوم و پایداری: گروه درمانی باید به طور مداوم و به صورت مستمر برگزار شود تا اعضا بتوانند از مزایای بیشتری برخوردار شوند و تغییرات بهتری را در زمینه‌های مورد نیاز خود تجربه کنند.
لازم به ذکر است که این اصول فقط یک مجموعه از مبانی اصلی هستند و برنامه درمانی گروهی می‌تواند براساس نیازها و شرایط خاص هر گروه تنظیم شود.
1. سازماندهی و ساختاردهی: گروه درمانی باید دارای ساختار و سازماندهی مشخص باشد. این شامل تعیین هدف و موضوع گروه، مدت زمان جلسات، قوانین و مسئولیت‌های اعضا و نقش راهبر در گروه است.
2. ایمنی و حریم خصوصی: باید محیطی ایمن و محرمانه برای اعضا فراهم شود تا بتوانند به آزادی در بیان احساسات و تجربیات خود بپردازند. حریم خصوصی اعضا باید حفظ شده و اطلاعات شخصی محرمانه تلقی شود.
3. احترام و تعامل: اعضا باید با احترام و توجه به همدیگر روبرو شوند. تعامل و ارتباط سالم و سازنده بین اعضا، و راهبر و اعضا، برای تسهیل فرایند درمانی بسیار اهمیت دارد.
4. مشارکت و همکاری: تشویق به مشارکت و همکاری فعال اعضا در گروه درمانی از اصول اساسی است. اعضا می‌توانند از تجربیات و دانش خود بهره‌برده و به یکدیگر در راه حل مشکلات کمک کنند.
5. بازخورد سازنده: راهبر باید بازخوردهای سازنده و معناداری را به اعضا ارائه دهد. بازخورد باید سازنده و مبتنی بر روی هدف‌های درمانی باشد و به اعضا کمک کند تا نقاط قوت خود را تقویت و نقاط ضعف خود را بهبود بخشند.
6. تأمل و تفکر گروهی: تأمل و تفکر گروهی درباره مسائل و مشکلات مورد بحث، به اعضا کمک می‌کند تا از دیدگاه‌های متنوع و الهام‌بخش دیگر اعضا بهره‌برده و راهکارهای بهتری را شناسایی کنند.
7. تداوم و پایداری: گروه درمانی باید به طور مداوم و به صورت مستمر برگزار شود تا اعضا بتوانند از مزایای بیشتری برخوردار شوند و تغییرات بهتری را در زمینه‌های مورد نیاز خود تجربه کنند.
لازم به ذکر است که این اصول فقط یک مجموعه از مبانی اصلی هستند و برنامه درمانی گروهی می‌تواند براساس نیازها و شرایط خاص هر گروه تنظیم شود.
