Array
اختلال و لکنت زبان در کودکان چگونه است ؟
شامل مشکلاتی در فراگیری و کاربرد زبان در وجوه مختلف از جمله زبان شفاهی و مکتوب می باشد . در کودکانی که نقص زبان بیانی دارند ممکن است هنگام بازگویی یک داستان با ابهام صحبت کنند و در این کودکان زبان علامتی یا کلامی بسیار کمتر از حدی است که با توجه به ظرفیت هوش غیر کلامی کودک انتظار می رود .
در موارد شدید این اختلال تا سن 18 ماهگی قابل شناسایی می شود .
یعنی زمانی که کودک قادر نیست به طور خود به خود کلمات منفرد یا اصوات را به کار ببرد یا تکرار کند . حتی واژه هایی ساده ای نظیر مامان و بابا در ذخیره واژگان فعال کودک دیده نمی شود و کودک برای نشان دادن خواسته هایش از ایما و اشاره استفاده می کند .
بعد از زبان باز کردن کودک نواقص آشکار می شود .
تلفظ نا پخته است و اشتباهات متعدد تلفظی را می توان در این کودکان دید. تا سن 4 سالگی اکثر کودکان مبتلا به اختلال زبان بیانی می توانند عبارت های کوتاه بسازند ولی با یادگیری لغات جدید واژه های قبلی را فراموش می کنند و نسبت به کودکان دیگر کند تر زبان باز می کنند.
لکنت زبان معمولا بین 18 ماهگی و 9 سالگی بروز می کند . برخی از افراد دچار لکنت مشکلات زبان و تکلمی دیگر نظیر اختلال آوایی و اختلال زبان بیانی نیز دارند لکنت زبان به طور ناگهانی شروع نمی شود و نوعا طی یک دوره چند هفته یا چند ماهه با تکرار اصوات ، کل کلمات اول عبارات یا کلمات طولانی بروز می کند .
با پیشرفت این اختلال تکرار ها بیشتر و بیشتر می شود و سرانجام فرد در اکثر کلمات یا عبارات مهم دچار لکنت زبان پایدار می شود .
مداخله زود رس اهمیت دارد زیرا در کودکانی که مداخله ی زود رس دریافت می کنند احتمال رفع کامل لکنت زبان 7 برابر بیشتر است.
در موارد شدید و برخی موارد درمان نشده ، لکنت زبان الگوی ریشه داری پیدا می کند که در مراحل بعدی عمر اصلاح آن دشوار تر است و با ناراحتی اجتماعی و روانی قابل ملاحظه همراه است .