خدمات مشاوره و روان درمانی

دلایل اختلاف و تفاوت بین مشاوره و روان درمانی

هدف مشاوره، پیش گیری است ولی هدف روان درمانی، معالجه است.
مشاوره به موارد عادی، و روان درمانی به موارد غیرعادی، مرضی، درگیری ها و ناسازگاری های شخصیتی عمیق توجه دارد.
خدمات مشاوره بیشتر در مدارس و سازمان های تربیتی و اجتماعی انجام می شود؛ در حالی که معمولاً سروکار روان درمانی با امور روانی است و این کار در بیمارستان ها انجام می گیرد.
در مشاوره، تعداد جلسات و زمان صرف شده، کمتر از روان درمانی است.
در مشاوره، به اموری توجه می شود که در حوزهٔ آگاهی فرد قرار دارند؛ در حالی که در روان درمانی، به وجدان ناخودآگاه مراجع توجه می شود.
در مشاوره، به مراجع از جهات خودشناسی و رشد در زمینه های استقلال، تصمیم گیری، خودیاری در رفع مشکلات، و نظایر آنها کمک می شود، حال آن که حوزهٔ فعالیت روان درمانی، مسائل مربوط به تضاد درونی فرد است.
کمک های مربوط به خلاقیت، در حوزه کار مشاوران قرار می گیرد و درمان بیماری های روانی، کار روان درمان است.
روان درمانی به دگرگونی شخصیت فرد، توجه دارد، ولی مشاوره کوشش می کند تا فرد را قادر سازد که از منابع موجود بهره برداری کند.
در روان درمانی، در ارزیابی و تشخیص ،غالباً از مصاحبه بالینی استفاده می شود و حال آن که مشاور به احتمال کمتری تست و وسایل روان سنجی را به کار می برد.
مشاوره بیش از روان درمانی، به امر شناخت در مراجع می پردازد و بر خلاف روان درمانی، مسائل عاطفی حاد را کمتر بررسی می کند.
روان درمانی در پی دستیابی به هدف های بازسازی، و مشاوره در پی دست یافتن به هدف های بازپروری است.