مثبت اندیشی سمی میتواند انواع متفاوتی داشته باشد. در ادامه بر خی از نمونههایی که ممکن است در زندگی خود تجربه کرده باشید را بیان میکنیم:
- وقتی اتفاق بدی مانند از دست دادن شغل برای شما میافتد، ممکن است دیگران به شما بگویند: «سعی کن مثبت فکر کنی» یا «از زاویهی مثبت به ماجرا نگاه کن». اگرچه اینگونه اظهارنظرها معمولاً دلسوزانه هستند؛ اما باعث میشوند فردی که در حال تجربه کردن یک شرایط سخت و احساسات ناخوشایند است نتواند در مورد آنچه نیاز دارد با دیگران حرف بزند.
- بعد از تجربهی یک از دست دادن، دیگران به شما میگویند «هر اتفاقی یک دلیلی دارد» آنها گمان میکنند گفتن این نوع جملات تسکیندهنده است و در شما را میکاهد.
- وقتی ابراز ناامیدی یا ناراحتی میکنید کسی به شما میگوید: «خوشبختی و حال خوب یک انتخاب است»؛ یعنی اگر شما احساس خوشبختی نمیکنید یا ناراحت هستید این انتخاب شماست و تقصیر خودتان است.
معمولاً دیگران از گفتن چنین جملاتی نیت بدی ندارند. آنها نمیدانند چه چیز دیگری بگویند و چگونه با شما همدلی کنند. در بهترین حالت با گفتن این جملات بار مسئولیت را از دوش خود برمیدارید و مجبور نمیشوید با احساسات دیگران کنار بیایید؛ اما معمولاً چنین حرفهایی باعث میشود احساس خجالت و سرزنش برای فردی که در شرایط بدی است پیش بیاید. مثبت اندیشی مخرب باعث میشود افراد حمایت صادقانهای را که هنگام مواجهه با مشکلات نیاز دارند، انکار کنند و احساسات و نیازهای خود را نادیده بگیرند.