کودک برون گرا

کودک برون گرا

 به اعتقاد بسیاری از روانشناسان، برونگرایی یا درون‌گرایی ویژگی فطری است که کودک با آن به دنیا آمده و تغییر چندانی نمی‌توان در آن ایجاد کرد.

 اگرچه این موضوع تا حد زیادی درست است اما بااین‌حال از تأثیر تربیت و میزان روابط اجتماعی والدین نیز نمی‌توان غافل شد.

 به‌طورکلی کودکان برونگرا افرادی هستند که آستانه تحریک مغزی در آن‌ها بالاتر است و به همین خاطر نیاز دارند تا به فعالیت‌های هیجان‌انگیزتری برای رسیدن به احساس لذت دست بزنند. این درحالیست که کودکان درونگرا معمولاً به دلیل آستانه پایین تحریک مغزی به‌سرعت برآشفته می‌شوند و به همین خاطر سکوت را ترجیح می‌دهند. کودکان برونگرا معمولاً با ویژگی‌هایی مثل علاقه به انجام کارهای تیمی یا برقراری روابط اجتماعی با دیگران شناخته می‌شوند و تنها ماندن یا سکوت شرایطی است که می‌تواند باعث کلافگی آن‌ها شود.

 اگرچه والدین کودکان درون‌گرا معمولاً نگرانی بیشتری درزمینهٔ پرورش مهارت های ارتباطی کودکان خود دارند اما بااین‌حال برونگرایی نیز ویژگی است که در صورت عدم تربیت صحیح می‌تواند مشکلات بسیاری را در روابط اجتماعی فرد ایجاد کند.

 به‌طورکلی خلق کودک شما از همان سال‌های اولیه کودکی مشخص می‌شود و با توجه به تفاوت‌ها ذاتی این دو گروه با یکدیگر بهتر است نکاتی را راجع به شیوه تربیت هر یک از این کودکان آموزش ببینید.

 یکی از مهم‌ترین نکاتی که باید به آن توجه داشته باشید این است که در تعریف شخصیت درون‌گرایی یا برونگرایی به‌عنوان یک طیف از حالات خلقی در نظر گرفته می‌شود و کودکان برونگرا نیز گاهی به سکوت یا تنهایی نیاز دارند.

 علاوه بر این میزان بروز رفتارهای برونگرایانه در کودکی که در یک خانواده پرجمعیت و شلوغ زندگی می‌کند با میزان برونگرایی در کودکی که در یک خانواده درون‌گرا زندگی می‌کند، متفاوت خواهد بود.

 درنتیجه بهتر است در قضاوت‌های خود راجع به خلقیات کودک به این نکات توجه داشته باشید.