عرف فرزند پروری

عرف فرزند پروری



رفتار و عملکرد والدین در فرزندپروری منعکس کننده فرهنگ عمومی از درک جامعه است. مثلاً در کشور های مانند آلمان که فردگرایی غلبه دارد والدین زمان بیشتری را صرف تعامل چهره به چهره با نوزادان می کنند و زمان بیشتری صرف گفتگو با کودک در مورد خودش می شود ولی در کشور های که فردگرایی در آن کمتر است مانند کشور های غرب آفریقا بیشتر زمان گفتگو با کودک صرف صحبت کردن در مورد افراد دیگر میشود و کودک زمان بیشتری را با سایرین یعنی بجز والدین صرف می کند.

از این رو در کشور های مانند آلمان کودکان به دلیل نوع پرورش و تربیت با سرعت بیشتری توانایی توسعه مهارت های شخصی را دارند و مستقل تر عمل می کنند ولی در تنظیم رفتار های اجتماعی و همکاری با دیگران دیرتر از هم سن و سال های غرب آفریقایی خود رشد پیدا می کنند. البته جوامعی مانند بومیان امریکا هم وجود دارند که هر چند فرزندان از نظر استقلال و اعتماد به نفس رشد مناسبی دارند ولی فرهنگ هماهنگی با جمع نیز در آنها به شکل معقول توسعه می یابد.

تنوع رفتار والدین در جهان بسیار متنوع بوده و مثلاً در کشور کنیا انتظار می رود که پدران تا 12 سالگی بجز در تامین مایحتاجشان، هیچ دخالتی در زندگی فرزندانشان نداشته باشند