14
آذر
- فحاشی یک مکانیزم دفاعی در برابر ناکامی ها و عقده های فرد است.
- فحاشی می‌تواند به دلیل سرکوب کردن احساسات در دوران کودکی باشد.
- کودکان، ناسزاگویی و توهین های کلامی را الگو برداری و تقلید می‌کنند.
- این افراد با فحاشی احساس حقارت و حقیر بودن و ناتوانی خود را در برقراری ارتباط با دیگری بیان می‌کنند.
- گاهی اوقات فردی که فحاشی می‌کند احساس برتری تمام، در وجود خود می‌کند.
- فردی که فحاشی می‌کند هیچ مهارتی جهت برقراری ارتباط با همسرش را نمی‌داند.
- برخی از افراد از زمان کودکی آموخته‌اند که به این شیوه عمل کنند و با فحاشی کردن تنش و خشم خود را خالی کنند.
- مشاوران و روانشناسان سعی می‌کنند تا مهارت‌های کلامی و رفتاری را به این اشخاص آموزش دهند.
- فردی که ناسزا می‌گوید از اعتبار اجتماعی‌اش کاسته می‌شود و دیگران کمتر به او اعتماد می‌کنند.
- گاهی اوقات افراد از کلمات رکیک به‌عنوان شوخ طبع بودن استفاده می‌کنند.
