4
تیر
پرخوری عصبی یک وضعیت روانشناختی است که هنگامی که فرد به دلایل روانی و عاطفی بیش از حد غذا مصرف می‌کند، اتفاق می‌افتد. این وضعیت می‌تواند نشان از مشکلات روانشناختی و روانی عمده‌تر باشد و به عنوان اختلال از طریقی در دسته‌بندی تشخیصی و راهنمای درمانی روانشناسی و روان‌پزشکی شناخته شود. پرخوری عصبی به عنوان یک اختلال تغذیه‌ای در نظر گرفته نمی‌شود، اما اختلالات روانشناختی و عاطفی خطر بیشتری از آن دارند.
علایم و نشانه‌های پرخوری عصبی شامل موارد زیر می‌شوند:
- خوردن مقدار غذای بیشتر از آنچه لازم است به حدی که باعث احساس اشباع نمی‌شود
- خوردن با سرعت بالا و بدون تمرکز
- خوردن تا وقتی که احساس اشباع حاصل نشود و حتی بعد از اینکه احساس سیری به وجود آمده است
- مصرف غذا به صورت مخفیانه و پنهانی
- احساس خطر، ناراحتی و عصبانیت پس از پرخوری
عوامل مختلفی می‌توانند به پرخوری عصبی مرتبط باشند، از جمله فشارهای روزمره، استرس، مشکلات روانشناختی مانند اضطراب و افسردگی، انتقادات نسبت به وزن و ظاهر بدن، نارضایتی از خود و تفکرهای منفی درباره غذا و بدن. همچنین، تجربه رویدادهای ناراحت‌کننده و تنش‌آور در گذشته نیز می‌تواند نقشی در پرخوری عصبی داشته باشد. در این مرحله از مشکل نیاز مبرم به یک مشاوره روانشناسی در حیطه مشاوره فردی مورد نیاز است .
علایم و نشانه‌های پرخوری عصبی شامل موارد زیر می‌شوند:
- خوردن مقدار غذای بیشتر از آنچه لازم است به حدی که باعث احساس اشباع نمی‌شود
- خوردن با سرعت بالا و بدون تمرکز
- خوردن تا وقتی که احساس اشباع حاصل نشود و حتی بعد از اینکه احساس سیری به وجود آمده است
- مصرف غذا به صورت مخفیانه و پنهانی
- احساس خطر، ناراحتی و عصبانیت پس از پرخوری
عوامل مختلفی می‌توانند به پرخوری عصبی مرتبط باشند، از جمله فشارهای روزمره، استرس، مشکلات روانشناختی مانند اضطراب و افسردگی، انتقادات نسبت به وزن و ظاهر بدن، نارضایتی از خود و تفکرهای منفی درباره غذا و بدن. همچنین، تجربه رویدادهای ناراحت‌کننده و تنش‌آور در گذشته نیز می‌تواند نقشی در پرخوری عصبی داشته باشد. در این مرحله از مشکل نیاز مبرم به یک مشاوره روانشناسی در حیطه مشاوره فردی مورد نیاز است .
